Hoofdstuk 2: Drone-prins

  • Reinbert de Leeuw speelt X for Henry Flynt van La Monte Young tijdens het World Minimal Music Festival 2011.

  • En hier de opmerkelijke ‘partituur’ voor X for Henry Flynt

    X-any-integer-for-Henry-Flint


  • John Cale speelt Fear (is a Man’s best Friend).

    (1992, Brussel) Let op de finale.

  • Cornelius Cardew, Cale’s inspirator en mentor tijdens zijn studie aan Goldsmiths

    cornelius cardew


  • The New York Times pakte groot uit bij de door John Cage op 9 en 10 september 1963 georganiseerde uitvoering van Eric Satie’s Vexations. En John Cale staat maar liefst met vier foto’s op de pagina. Cale is één van de twaalf pianisten.

    vexations-speelschema


    Enkele dagen later werd Cale wegens zijn deelname aan het marathonstuk uitgenodigd voor het televisieprogramma I’ve got a Secret.


  • La Monte Young en Yoko Ono begin jaren zestig

    lamonteyoungyokoono


  • La Monte Young: Compositions 1960 #5, #7 en #10


  • Henry Flynt in de Jaren zestig en nu (foto Helma Vinke)

  • Henry Flynt: Concerto for Kitchen Sink and Monkey Orchestra
    kitchensinkandmonkey

  • Een immense hoeveelheid artikelen van Henry Flynt waarin hij zijn ideeën over kunst en samenleving uiteenzet is verzameld op zijn website.

  • Heel boeiend is ook de serie YouTube-wandelingen met Henry Flynt


    , waarin hij vertelt over de New Yorkse underground van de jaren zestig.

  • De entree van het appartement in Church Street waar La Monte Young en Marian Zazeela al sinds zomer 1963 wonen (foto Helma Vinke)
     

    churchstreet275


  • Theatre of Eternal Music (1964/1965) met v.l.n.r. Tony Conrad, La Monte Young, Marian Zazeela, John Cale)
    Theatre-of-Eternal-MusicHFDST2

  • De enige officieel, maar tegen de zin van La Monte Young uitgebrachte opname van The Theatre of Eternal Music in de bezetting Young, Zazeela, Conrad en Cale plus Angus MacLise is Inside the Dream Syndicate Volume I: Day of Niagara (1965)

  • Tony Conrad

    tonyconrad-


  • De film Flaming Creatures


    van Jack Smith gold in 1963 als uiterst scandaleus.

  • Het solostuk Summer Heat

    van John Cale uit 1965 is een regelrechte voorstudie voor The Velvet Underground.

In het boek ‘De plaat die rock volwassen maakte’ lees je de verhalen bij alle muziek en afbeeldingen.